Metoda analizy sił w grupach III klasy nie odbiega w zasadzie od sposobów opisanych dla grup kl. II.

Podobnie więc jak poprzednio kreślimy plan sił na podstawie wektorowego równania równowagi sił działających na całą grupę. Brakujące wielkości obliczamy przy tym z odpowiednich warunków równowagi poszczególnych ogniw.

Opory tarcia najprościej można uwzględnić opisaną w punkcie poprzednim metodą kolejnych przybliżeń.

Celem jak najszerszego omówienia sposobów wyznaczenia reakcji w przypadku różnych postaci grup III klasy rozpatrzymy grupę.

Grupa ta zawiera trzy łączniki 4, 5, 6 z których jeden 6 jest przegubowy, dwa wchodzą w jedną parę postępową zewnętrzną 5 lub wewnętrzną 4. Metody omówione na przykładzie rozpatrywanej grupy będą się stosowały do grupy III klasy dowolnej postaci.

Jak już było powiedziane, plan sił kreślimy na podstawie wektorowego równania sił działających na grupę, z tym, że celem pozbycia się reakcji P25 o nieznanej linii działania z rozważań usuwamy ogniwo 5 wchodzące w zewnętrzną parę postępową. Oddziaływanie usuniętego ogniwa zastępujemy reakcją PS1. Wektorowe równanie równowagi sił działających na grupę (po usunięciu ogniwa 5) ma postać.