Zgodnie z zasadami mechaniki przyrost energii kinetycznej U—U0 poruszającego się mechanizmu czy maszyny w dowolnym czasie od chwili t0 do chwili t jest równy pracy L wykonanej w tym samym czasie przez wszystkie siły działające na ogniwa mechanizmu.

 

Na całkowitą pracę L sił działających w mechanizmie składa się praca:

Lsn — praca sił napędowych czyli praca dostarczona; zużywana jest na zwiększenie energii kinetycznej układu, będzie więc ze znakiem plus,

Lu — praca oporów użytecznych, tj. praca wykonywana, użyteczna; będzie zawsze ze znakiem minus, gdyż zmniejsza energię kinetyczną układu,

LT — praca oporów szkodliwych, również zawsze ze znakiem minus. Jest to praca sił tarcia w węzłach kinematycznych mechanizmu oraz ewentualnie praca zewnętrznych oporów szkodliwych, jak opór ośrodka. Praca sił tarcia jako składowych reakcji węzłów zależy od wszystkich sił zewnętrznych i stanu ruchu mechanizmu (sił bezwładności),

LG — praca sił ciężkości ogniw mechanizmu może zwiększać energię kinetyczną układu (znak plus, np. przy ruchu środka ciężkości ogniwa do dołu), lub zmniejszać ją (znak minus, np. przy ruchu środka ciężkości ogniwa do góry).

Jeśli mechanizm zawiera podatne elementy sprężyste, których nie można traktować jako ogniwa sztywne (np. sprężyny) wówczas w sumie prac należy uwzględnić także pracę wewnętrznych sił sprężystości (pracę odkształcenia).


- - - - - - - - motoreduktory.eu | WEBSYSTEM | tel.+48 (048) 383-01-44 | tel.601.747.565 - - - - - - - -