Obrabiarka, jak każda maszyna, nie jest wykonana idealnie. Błędy wykonania obrabiarki mają wpływ na dokładność obrabianego na niej przedmiotu. Na przykład gdy oś wrzeciona tokarki nie jest równoległa do prowadnic łoża, wówczas toczony wałek zamocowany w uchwycie nie będzie walcem, lecz stożkiem. Jeżeli oś konika w którejkolwiek płaszczyźnie nie pokrywa się z osią wrzeciona, to przy toczeniu w kłach również otrzymamy stożek.
Bicie wrzeciona ma wpływ na kształt poprzeczny obrabianej części i jest przyczyną powstawania owalu.

W niektórych przypadkach na dokładność obrabianej części mają wpływ błędy ruchów części obrabiarki spowodowane nieprawidłowością jej układu kinematycznego. Jako przykład może tu posłużyć toczenie gwintu calowego na tokarce ze śrubą pociągową o skoku metrycznym (i odwrotnie).
W miarę zużywania się części obrabiarka staje się mniej dokładna. Dlatego co pewien czas obrabiarkę trzeba poddać badaniu i w przypadku stwierdzenia większych odchyłek niż to przewidują normy należy ją skierować do naprawy.

Narzędzia takie, jak wiertła, rozwiertaki, gwintowniki, narzyn-ki, frezy do rowków itp. mogą mieć wpływ na dokładność wymiaru i dokładność kształtu. Błędy wymiarów tych narzędzi są przenoszone na obrabiany przedmiot. Wiertło o srednicy 10,2 użyte zamiast wiertła o średnicy 10, spowoduje wykonanie otworu o średnicy większej od nominalnej o 0,2 mm (jeżeli pominiemy takie czynniki, jak niedokładność uchwytu, w którym zamocowane jest wiertło, bicie wrzeciona, w którym osadzony jest uchwyt mocujący wiertło i inne).

 

Narzędzia, które kształtują część obrabianą przez odwzorowanie swego zarysu, przenoszą błędy wykonania zarysu na część obrabianą. Do tego rodzaju narzędzi należą: noże kształtowe, frezy kształtowe i inne.

Przedmiot obrabiany, obrabiarka, uchwyt i narzędzie tworzą pewien układ. Sztywność tego układu ma duży wpływ na dokładność obróbki. Przez sztywność, jako czynnik w procesie technologicznym, będziemy rozumieli stawianie oporu siłom działającym podczas skrawania, tj. siłom, które starają się ten układ odkształcić. Siły występujące w wymienionym układzie pochodzą od oporów skrawania, zamocowania, przyspieszeń i rozłożenia mas będących w ruchu. Wymienione siły mogą spowodować odkształcenia, przy czym nie wszystkie odkształcenia mają jednakowy wpływ na dokładność obróbki.

Konstruktor określa sztywność części w zależności od warunków jej pracy. Ze względu na siły skrawania, jak również na siły zamocowania części, które mogą spowodować odkształcenia, technolog powinien zapewnić dostateczną sztywność części podczas obróbki. Siły występujące przy skrawaniu, oprócz odkształceń sprężystych, mogą spowodować również odkształcenia trwałę, których usunięcie wymaga wykonania dodatkowych operacji. Na przykład toczony wałek pod wpływem sił skrawania ugina się; ugięcia te są różne w poszczególnych miejscach drogi noża. W wyniku takiego toczenia zamiast powierzchni walcowej otrzymamy powierzchnię zniekształconą.

Na wartość odkształceń, oprócz sił skrawania, może mieć wpływ sposób i siła zamocowania. Zagadnienie przeciwdziałania odkształceniu nabiera szczególnego znaczenia w przypadku obróbki części podatnych, zwłaszcza tulei cienkościennych.
Sztywność obrabiarki zależy od sztywności poszczególnych jej części i zespołów (łoża, wrzeciona, suportu itp.) oraz od sztywności stykowej. Pod pojęciem sztywności stykowej należy rozumieć odporność na odkształcenia i przesuwanie się punktów styku części współpracujących.
Sztywność uchwytu, podobnie jak sztywność obrabiarki, zależy od sztywności jego części składowych i sztywności stykowej. Sztywność części składowych uchwytu zapewniamy przez dobór odpowiednich przekrojów, a sztywność stykową — przez ograniczenie liczby styków i przez założenie możliwie małych luzów.

Sztywność narzędzia zależy od jego kształtu, wymiarów i sposobu zamocowania. Sprężyste odkształcenia narzędzi i oprawek zamocowują-cych je w obrabiarce, mogą być powodem znacznych odchyłek wymiarów obrabianych części.
W celu obliczenia sztywności układu należy kolejno określić sztywność poszczególnych elementów tworzących ten układ. Jak już zaznaczono wyżej, siły wywołane oporami skrawania, zamocowaniem, rozłożeniem mas będących w ruchu mogą wywołać odkształcenia, jednak nie wszystkie te odkształcenia mają wpływ na dokładność obróbki.